(၁) ဦးဖီဖို၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင္ျမင္ေစရန္ အဟန္႔အတား
လုပ္ရပ္မ်ား
နာဂအမ်ိဳးသားေရး
သမိုင္းျဖစ္စဥ္ကို အထက္တြင္ ေဖၚျပသည့္အတိုင္း ေလ့လာ
ၾကည့္ပါက
ကြယ္လြန္သြားၾကၿပီျဖစ္ေသာ နာဂအမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏
အခ်ိန္အခါတြင္
ထမ္းေဆာင္ရမည့္ တိုင္းျပည္၏တာဝန္ကို ေက်ျပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ကာ
သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္္
လုပ္ေဆာင္ရမည့္တာဝန္ကို မပ်က္မကြက္ေဆာင္ရြက္ၿပီး နာဂတိုင္းျပည္ၾကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့ၾကသည္။
သို႔ေသာ္
နာဂပညာတတ္ အနည္းငယ္တို႔သည္ နာဂလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ပညာမရွိ
ေသးသည္သာမက
တိုင္းျပည္ ငယ္ေသာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံအျဖစ္ မရပ္တည္ႏိုင္။
အိႏိၵယႏိုင္ငံ
ႏွင့္သာ ေပါင္းရမည္ဟု ဖီဇိုအားဆန္႔က်င္လာခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္သူတို႔ သည္
အိႏိၵယေခါင္းေဆာင္မ်ား၏
လက္ပါးေစမ်ားျဖစ္လာကာ အထက္တြင္ ေဖၚျပသည့္ အတိုင္း
အိႏိၵယႏိုင္ငံႏွင့္
ေပါင္းေၾကာင္းအခ်က္ (၁၆) ခ်က္ပါ စာခ်ဳပ္ကိုဆိုင္းထိုးၿပီး ျပည္နယ္
ကိုလက္ခံခဲ့သည္။
ဤလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ဦးဖီဇိုက အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈကိုရရွိ လာကာ
အင္ဒို-နာဂ
ျပႆနာ ကို ကုလသမဂၢသို႔တင္သြင္းရန္ ေအာင္ျမင္မႈဆဲဆဲတြင္
အႀကီးအက်ယ္အဟန္႔အတား
ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ နာဂပညာတတ္မ်ားက
နာဂအမ်ိဳးသားေရးတြင္
မဟာအမွားႀကီးကို က်ဴးလြန္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း
နာဂအမ်ိဳးသားေကာင္စီ ႏွင့္ နာဂဖက္ဒရယ္ အစိုးရတို႔သည္
အိႏိၵယ
အစိုရႏွင့္ NPC အၾကားတြင္ခ်ဳပ္ဆိုေသာ အခ်က္ (၁၆) ပါစာခ်ဳပ္ကို ပယ္ခ်၍
အေရွ႕ပါကစၥတန္မွလက္နက္မ်ားကို
တင္သြင္းၿပီး စြမ္းစြမ္းတမံ နယ္ခ်ဲ႕အိႏိၵယအား
တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။
တဘက္တြင္နာဂအမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ဦးဖီဇိုသည္ နာဂလန္းႏွင့္
အိႏိၵယၾကားတြင္
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ေစ့စပ္ေပးရန္ လန္ဒန္မွ Rev.Michael Scott ကို ေစလြတ္ခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္
အထက္တြင္ေဖၚျပသည့္အတိုင္း ေမလ (၂၄) ရက္ေန႔တြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံအၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ကို
ဆာကရားဘား (Sakraba) ေက်းရြာတြင္ခ်ဳပ္ဆိုနိုင္ခဲ့သည္။